قله گل زرد به ارتفاع حدود ۳۷۰۰متر از قلل البرز مرکزی و در محدوده استان تهران است. در مسیر صعود به قله، همین که کمی ارتفاع و از دره گل زرد فاصله می‌گیریم، نمای کامل جبهه جنوبی دماوند دیده می‌شود. اگر هوا خوب بود، حتی می‌تونستیم جزئیات دامنه جنوبی دماوند رو هم ببینیم!
قله و غار گل زرد کجاست؟
برای صعود به قله گل زرد راهی جاده تهران آمل معروف به جاده هراز می‌شویم. با گذر از امامزاده هاشم و پیش از رسیدن به پلور، تابلوی راهدارخانه منظریه، یک نشانه خوب برای ماست.
وارد جاده خاکی می‌شویم که طول آن کمتر از ۵کیلومتر است و از کنار راهدارخانه منظریه تا دشت گل زرد می‌رود.
کوهستان گل زرد در مرز استان‌های تهران و مازندارن و در نزدیکی دریاچه سد لار و با رخ زیبای دماوند قرار گرفته است.
وجه تسمیه قله گل زرد
علت نام‌گذاری این قله و غار پایین آن، گل‌های زردی است که در دامنه کوه می‌رویند. انبوهی از گل زرد در ابتدای مسیر به ما خوش‌آمد می‌گویند.
دشت زیبای گل زرد منظریه در جنوب غربی قله دماوند و نزدیک پلور واقع شده است.
صعود به گل زرد از پلور
مبدا صعود به قله گل زرد، منطقه منظریه در نزدیکی پلور است که صعود به آن از منظریه حدود ۵ ساعت زمان میبرد. کوهنوردی ما از کنار رودخانه پرآب پلور شروع شد.
مسیر پیش رو تا قله گل زرد، سبز و زرد و با طراوت است. فقط نم باران را کم داشتیم که آن هم آمد!
طبیعت بهاری و کوه‌های زیبای کوه گل زرد در اطراف دشت لار چشم‌نوازی می‌کند.
در هنگام صعود به قله گل زرد و در قسمت‌های قابل توجهی از مسیر، دست به سنگ داریم. در این مسیر صخره‌ای بسیار زیبا، سنگ‌ها به صورت پلکان‌های منظم بر روی هم قرارگرفته‌اند. این سنگ‌ها آن‌چنان منظم هستند که گویی کسی آن‌ها را تراش داده و آماده کرده است.
در طول مسیر از یخچال‌های کوچک و متعددی عبور می‌کنیم.
فسیل روی این نوع سنگ رو تا به حال ندیده بودم!
قله گل زرد شرقی آخرین نقطه‌ای است که موفق به صعود به آن می‌شویم. ادامه مسیر تا قله گل زرد غربی به دلیل تیغه‌ای بودن و همچنین باد شدید و کمبود زمان، میسر نشد.
از طرفی باقی‌ماندن بخشی از نفرات گروه در کنار رودخانه، باعث صدور دستور بازگشت توسط سرپرست گروه از ارتفاع ۳۵۵۰ متری شد.
آقای عقیلی عزیز از کوهنوردان پیشکسوت اراکی که افتخار همراهی با ایشان را در این برنامه داشتم. سال گذشته و در جریان صعود زمستانی به قله شهباز اراک، شبی به یادماندنی را در منزل ایشان و در کنار کتاب‌های کم‌یاب کتابخانه ایرانی‌شان سپری کردیم. یک ایرانی عاشق فرهنگ، ادبیات و طیبعت ایران زمین.
خودنمایی دماوند زیبا از دشت گل زرد
نمای قله دماوند از دامنه قله گل زرد بسیار دیدنی است. به خصوص که این بار هم دماوند در ابتدای صعود برایم عشوه‌گری می‌کند و کاملا در زیر ابرها پنهان شده اما به تدریج نمایان می‌شد.
کم‌کم هوا باز می‌شود و دماوند نمایان می‌شود. کمی آن‌طرف‌تر پلور است و این ابرها هم بازمانده همان ابرهایی هستند که گرداگرد دماوند چرخیدند و اکنون بر روی منظریه قرار گرفته‌اند.
تابلوی غار گل زرد در مسیر صعود
در ابتدای مسیر صعود به قله گل زرد و در کنار رودخانه معمایی از طرف راهنمای گروه مطرح شد که این تابلوی راهنمایی و رانندگی این جا چه کار می‌کنه؟!!!
دهانه تنگ و باریک غار گل زرد، پایین‌تر از سطح زمین است و به سختی دیده می‌شود. این تابلو اشاره به دهانه غار گل زرد دارد.
ورودی غار گل‌زرد رو که دیدم یاد قسمت کیسه خواب غار شگفت‌انگیز کهک قم افتادم. حیف که ما آمادگی ورود به آن را نداشتیم.
آب و هوای قله گل زرد
همین که قله گل زرد نزدیک به پلور و دماوند است، باعث شد حساب کار دستمون بیاد. هوای متغیر و ناپایدار دماوند به خصوص در فصل بهار بر روی این منطقه هم تاثیر می‌گذارد.
به نظرم پیش‌بینی آب و هوای قله گل زرد مشابه ارتفاع ۳۰۰۰متری قله دماوند است. صعود تابستانه راحت‌ترین است اما زیبایی‌های بهار و پاییز را ندارد. زمستان هم که تکلیفش مشخص است و فقط با تجهیزات و آمادگی فنی کامل امکان پذیر است.
