صعود به قله ریزان و پرسون

اگر علاقمند به صعود چند قله در یک روز و در حوالی تهران هستید، روستای افجه و قله‌های اطراف دشت هویج بهترین گزینه هستند. ما در این برنامه یک روزه موفق شدیم به قله ریزان صعود کنیم ولی در تلاش برای صعود به قلل آتشکوه و پرسون ناکام ماندیم!

از دشت هویج تا قله ریزان

برای صعود به قله ریزان باید خود را به دشت هویج برسانید. دشت هویج هم‌چون میدانگاهی است که دور تا دور آن را قلل زیبای البرز فراگرفته‌اند. طبیعت‌گردان در فصل‌های مختلف سال به این دشت می‌آیند پس خیلی تعجب نکنید از دیدن گردشگر زیاد! درصد کمی از آن‌ها کوهنورد هستند و قصد صعود به قلل منطقه را دارند.

قله ریزان کجاست؟

برای صعود قله ریزان باید خود را به دشت هویج می‌رساندیم. مسیر دسترسی به دشت هویج از تهران شروع می‌شود. با رسیدن به لواسانات و روستای اَفجه، ماشین را در پارکینگ روستا پارک می‌کنیم. با یک ساعت کوهپیمایی سبک به دشتی وسیع می‌رسیم که دشت هویج نام دارد.

از روستای افجه تا دشت هویج جاده‌ای وجود دارد که فقط ماشین‌های دو دیفرانسیل قادر به عبور از آن هستند. ورودی جاده دشت هویج را با سنگ‌های بزرگ بسته‌اند تا مانع ورود ماشین و آلودگی به دشت شوند.

راستی اگر این سنگ‌ها نبود با ماشین وارد دشت می‌شدیم؟! اگر پای ماشین‌ها به دشت هویج باز شود دیگر جذابیتی از دشت باقی خواهد ماند؟

موقعیت قله ریزان و سایر قله‌های مشرف بر دشت هویج

در شروع حرکت از افجه، مقصد نهایی ما یعنی قله ریزان به ارتفاع ۳۵۸۰متر درست جلوی چشمانمان قرار گرفته است. علاوه بر ریزان، قله آتشکوه به ارتفاع ۳۷۰۰متر، قله پَرسون با ۳۳۰۰متر و قله ساکا با ۳۳۲۵متر معروف‌ترین قلل مشرف به دشت هویج هستند.

با ورود به دشت هویج، سمت راست قله پرسون است. آتشکوه بلندترین قله منطقه در سمت چپ و دورترین نقطه دشت دیده می‌شود. ساکا در سمت چپ قله آتشکوه و نزدیک‌تر به دشت هویج است و قله ریزان در سمت راست آتشکوه واقع شده است.

صعود یک روزه به قله ریزان و آتشکوه

برنامه پیش‌بینی‌شده گروه کوهنوردی مهر که من در این برنامه افتخار داشتم مهمانشان باشم، صعود به قله آتشکوه بود. برای صعود مستقیم به قله آتشکوه می‌توان از غرب دشت هویج، مسیر را دنبال کرد.

این مسیر از کنار یکی از آبشارهای بلند اطراف تهران به نام «آبشار چُرَند» یا «آبشار سِوِستون» عبور می‌کند. آبشار سوستون هم چندطبقه است هم چندقلو!

اما طبق نظر سرپرست برنامه (محمد شاکری عزیز) مقرر شد ابتدا قله ریزان را صعود کنیم و پس از آن از طریق یال غربی، به سمت قله آتشکوه برویم.

ساعت ۷:۱۵ حرکت از دشت هویج آغاز شد و گروه ۱۶نفره ما با گام‌هایی استوار به سمت قله ریزان به راه افتاد. در قسمت‌هایی از مسیر باید دست به سنگ می‌شدیم که البته چندان جدی نبود.

کفش‌دوزک‌ها کوهنوردترین کوهنوردان دنیا هستند چرا که در اغلب کوه‌ها حضور دارند و پیش از ما، قله‌ها را صعود کرده‌اند!

بر فراز دشت لار با نمای قله دماوند

کم‌کم که به ارتفاعات بالاتر می‌رسیم، دیو سپید زیبارو خودنمایی می‌کند. اما گویا امسال قله باشکوه دماوند با من سر سازش ندارد! هر بار که به سمتش می‌روم چهره در ابرها کشیده و رخ پنهان می‌کند.

ساعت ۱۰:۴۵ در هوای سرد بهاری و در حالی که باد نسبتا شدید و سوزناکی می‌وزد به قله ریزان می‌رسیم.

حال باید ادامه مسیر برای صعود به قله آتشکوه بررسی می‌شد. طبیعت قابل پیش‌بینی نیست و این قانون کوهنوردی است که هر لحظه باید شرایط را از نو بررسی کرد و تصمیم گرفت.

به دلیل وجود شیب زیاد و بهمن‌گیر بودن خط‌الراس ریزان به آتشکوه، سرپرستِ گروه دستور تغییر برنامه می‌دهد. اکنون قرار است یال شرقی را به سمت قله پرسون ادامه دهیم.

با توجه به خستگی تعدادی از نفرات، گروه به دو دسته تقسیم شد و تعدادی از همنوردان به سمت دشت هویج راهی شدند. ما هم به سمت قله پرسون شروع به حرکت کردیم.

بازگشت از قله پرسون!

برای رسیدن به قله پرسون از یال شرقی قله ریزان فرود می‌آییم و در چندین مرحله اساسی سرسره بازی می‌کنیم و حالی می‌بریم.

ساعت ۱۳ است و در حالی که در فاصله بسیار کمی از قله پرسون هستیم، باران شدیدی شروع به باریدن می‌کند. از آن باران‌های بهاری که هیچ راه مقابله‌ای ندارد!

در چنین شرایطی، احتمال رعد و برق در ارتفاعات بالاست. از طرفی به دلیل نگرانی از وضعیت نفراتی که به دشت فرود آمده بودند، تصمیم به بازگشت گرفته شد.

اینجا از اون جاهایی بود که باید تبعیت از دستور سرپرست رو تمرین می‌کردیم. فکرش رو بکنید در چندقدمی قله باشی و هنوز انرژی و توان رفتن باشه اما دستور برگشت صادر بشه. سخت‌تر وقتیه که ببینی از روی قله، سرسره‌ای ایمن به ارتفاع حدود ۲۰۰متر مهیاست که خودت رو روی اون رها کنی!

هوای کوهستان در فصل بهار متغیر و در ارتفاعات تا حدودی غیرقابل پیش‌بینی است. ما با وجود این که پیش‌بینی هوای قله ریزان و آتشکوه را در ارتفاعات مختلف چک کرده بودیم، باز هم مجبور به تغییر برنامه شدیم.

برعکس قله ریزان که به جز گروه ما و ۲نفر از کوهنوردان لواسان، اون روز کسی به سمتش راهی نشده بود، قله پرسون حسابی شلوغ بود. چندین گروه با تعداد نفرات زیاد موفق به فتح قله شده بودند و در راه بازگشت با ما هم گام شدند. یکی از این گروه‌ها دوستان همیشگی خودم در گروه البرز سابق بودند که طی یک برنامه یک‌روزه قله پرسون رو صعود کرده بودند.

طبیعت‌گردی در دشت هویج و برف‌بازی زمستانه

طبیعت بهاری دشت هویج و روستای افجه می‌تواند به تنهایی مقصد یک سفر طبیعت‌گردی جذاب یک‌روزه باشد. شکوفه‌های فراوان گیلاس در باغات متراکم روستای افجه و هوای سرد بهاری در همین نزدیکی تهران در دسترس هستند.

از طرفی برف‌گیر بودن روستای افجه و کوه‌های اطراف آن، دشت هویج را به یک مقصد زمستانه جذاب برای برف‌بازی و تیوب‌سواری تهرانی‌ها تبدیل کرده است.

پیمایش از افجه به دشت لار و پلور

در مسیر، به یک برنامه پیمایشی بسیار جذاب فکر کردیم و آن کوهپیمایی از افجه تا دشت لار بود. از روی خط‌الراس قله ریزان به قله پرسون، گردنه‌ای که این مسیر از آن می‌گذرد، به خوبی مشخص است. این پاکوب عریض، راه مالروی قدیمی برای دسترسی عشایر از افجه به دشت لار بوده است.

راه مالرو، بعد از گردنه افجه‌بشم وارد دشت لار شده و با عبور از عرض دشت لار و دریاچه لار، به دامنه‌های قله گل زرد و غار گل زرد رسیده و در منظریه پلور به پایان می‌رسد.

پاکسازی طبیعت در روز جهانی زمین

قرار بود به مناسبت روز جهانی زمین برنامه پاکسازی دشت هویج را داشته باشیم که بارش شدید باران مانع اجرای کامل این برنامه شد ولی چند تن از هم‌نوردان به صورت شخصی در راه بازگشت این کار را انجام دادند.

خداییش انصاف نیست که یه عده‌ای زباله یه عده دیگه رو جمع کنن! بالاخره یک روز یاد می‌گیریم که وقتی از شهر یا روستا خارج می‌شیم مسولیت همه چیز به عهده خودمونه حتی زباله‌هامون! در این مسیرهای طبیعت‌گردی و کوهنوردی نه شهرداری مسولیت داره نه دهیاری.