طبیعت گردی

تپه نمکی گشت سراوان

شوری و ترشی آب چشمه معدنی گشت و ظاهرِ سفیدرنگ تپه‌ی ساخته شده از املاح باقیمانده، باعث شده که مردم آن را به عنوان تپه نمکی بشناسند. در ارتفاع ۱۵۰۰متری سطح دریا شکل‌گرفته و در بین مردم به نام تپه نمکی میرعمر شناخته می‌شود.

تپه نمکی گشت

جوشش گوگرد و مواد معدنی از تپه نمکی گشت

یه وقتایی هست که با کلی ذوق و شوق بار سفر می‌بندی به دیدن یه جاذبه که کلی ازش تعریف کردن و تا الان ناشناخته مونده. بعد که میرسی اونجا می‌بینی که انگار یه چیز اضافه و مزاحمه برای مردم! بیشتر دلشون می‌خواد از دستش خلاص بشن تا این که بخوان حفظش کنن!

روستای گشت

این حس من نسبت به گنبد نمکی گُشت بود. یه تپه سنگی بزرگ در وسط روستا که خانه‌ها تا جای ممکن به سمتش پیشروی داشتند و اونجا رو تبدیل کردند به محل تخلیه زباله و نخاله ساختمانی!

سرچشمه تپه نمکی گشت

چشمه‌ی تپه نمکی گشت من رو به یاد کانی گراوان سردشت در آذربایجان غربی انداخت. اگرچه که سازه ایجادشده در کنار چشمه اصلی، از نظر ظاهری تفاوت زیادی با هم دارند.

چشمه نمک گشت
یک چرخ ۹۰درجه‌ای از سرچشمه، تصویر یک پرنده را به من داد!

تپه نمکی گشت کجاست؟

در نزدیکی مرز ایران با پاکستان و در حدود ۶۰کیلومتری شمال غربی شهرستان سراوان استان سیستان و بلوچستان، شهر کوچکی وجود دارد به نام گُشت که تپه نمکی سنگی بزرگی در وسط آن تشکیل شده است.

چگونگی شکل‌گیری تپه نمکی گشت سراوان

شهر گشت در کنار ریگ ملک و سفیدکوه و در فاصله کمی از شاهکوه شکل گرفته که همین تنوع بالای زمین‌شناسی، باعث به وجود آمدن جاذبه‌های عجیبی شده است. سراوان و گشت و اطراف آن یکی از منابع وسیع سنگ گرانیت بلوچستان است.

نمای کامل تپه نمک گشت

با وجود فاصله نسبتا زیاد گشت از کوه آتشفشانی تفتان، وجود چشمه گوگردی در این شهر بسیار عجیب است و نشان از فعالیت‌های دیگری در دل زمین دارد که زمین‌شناسان آن را به جابجایی صفحه هندوستان و شکل‌گیری اقیانوس هند مرتبط می‌دانند.

چشمه معدنی گشت

اگرچه گردشگرانِ بلوچستان، شهر سراوان را بیشتر با سفال کلپورگان می‌شناسند، اما به جز تپه نمکی، آبشار گشت و سنگ‌نگاره‌های دره بندیک از دیگر جاذبه‌های گردشگری شهر گشت است که ما در این سفر فرصت دیدنش را نداشتیم.

تپه نمک گشت

محمد گائینی

اینجا تلاش می‌کنم بخشی از مشاهدات خودم رو با شما درمیون بذارم. معتقدم که هر آن‌چه ثبت بشه و با دیگران به اشتراک گذاشته بشه، ماندگار میشه و «ایران را بگردیم...» بهانه‌ایست برای این که تنبلی رو کنار بذارم و بیشتر بخونم و بیشتر بنویسم.

‫۲ دیدگاه ها

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

این سایت از اکیسمت برای کاهش هرزنامه استفاده می کند. بیاموزید که چگونه اطلاعات دیدگاه های شما پردازش می‌شوند.

همچنین ببینید
بستن
دکمه بازگشت به بالا