صعود قله دماوند از مسیر شمال شرقی – راهنمای کامل

برنامه صعود به قله ۵۶۱۰متری دماوند از جبهه شمال شرقی مبدأ روستای ناندل، در یک هوای عالی و به همراهی ۱۱ تن از دوستان عزیزم در نیمه مردادماه انجام شد.

صعود از شمال شرق همراه با زیباترین رخ دماوند

 برای شروع باید از روستای ناندل با نیسان خود را به ابتدای مسیر کوهپیمایی می‌رساندیم. همیشه این لحظات نیسان‌سواری با نمای دماوندِ با شکوه رو دوست داشتم.

صعود به جبهه شمال شرقی دماوند از ۲ مسیر مختلف انجام می‌شود. شروع یکی از آن ها روستای گَزَنه و دیگری روستای ناندَل است که از پناهگاه تخت فریدون به بعد، این دو مسیر یکی می‌شود.

صعود به جبهه شمال شرقی دماوند از روستای گزنه بسیار طولانی‌تر است و زمان بیشتری نیاز دارد. صعود ما از مبدا ناندل انجام شد.

دسترسی به جبهه شمال شرقی دماوند از کجاست؟

برای صعود شمال شرقی، باید خود را به روستای ناندل در استان مازندران برسانید. مسیر دسترسی به روستای ناندل را در گزارش صعود جبهه شمالی دماوند می‌توانید بخوانید و ببیند.

صبح که از خواب بیدار شدیم و دماوند رخ خود را به ما نمایان کرد، هر کدام برای لحظاتی به زیبای سرسپید ایران‌زمین خیره شدیم.

 بعد که به خود آمدم کمی نگران شدم! دماوند سرسپیدتر از همیشه بود. در نتیجه به نظر می‌آید به نسبت صعود از جبهه جنوبی بلندترین قله ایران، صعود دشواری در پیش داشته باشیم.

از ناندل با حدود ۴۵دقیقه نیسان‌سواری به گردنه‌سر یا همان گوسفندسرا می‌رسیم که نقطه شروع کوهنوردی ما به ارتفاع ۲۸۷۰متر است.

در طول مسیر گردنه‌سر تا پناهگاه تخت‌فریدون که حدود ۶ ساعت زمان نیاز دارد، حداقل دو نقطه به برف‌چال‌هایی رسیدیم که آب زلالی داشت.

فریدون تخت، نگهبان همیشگی دیو سپید

تختِ فریدون یا فریدون تخت، دشتِ بازی است در پایین‌دستِ پناهگاهی به همین نام. این محوطه محل مناسبی برای کمپینگ و شب‌مانی است.

محوطه تخت فریدون هم آب (برفچال) دارد و هم از بادهای روی یال پناهگاه محفوظ است؛ در عوض صبح و برای صعود به قله، باید یک شیب سنگین یک ساعته را اضافه بروید.

پناهگاه تخت فریدون در ارتفاع ۴۳۸۸متری واقع شده و حدود ۲۰ نفر گنجایش دارد.

در ابتدای مسیر و شمال روستای ناندل، قله‌ای شبیه به آزادکوه دیده می‌شود که ما را بسیار به اشتباه انداخت!

یکی از زیباترین دقایق این صعود، تماشای غروب خورشید از تخت فریدون در جبهه شمال شرقی دماوند بود.

یادگاری نویسی کوهنوردان در کمپ شمال شرقی دماوند

در پناهگاه تخت فریدون اتفاق عجیب و غیرقابل باوری افتاد! گروهی از کوهنوردانی که از رشت آمده بودند در حال نوشتن یادگاری روی دیوار پناهگاه بودند.

این به ظاهر کوهنوردان آن‌قدر با حرمت کوهستان بیگانه بودند که وقتی «پرویز شجاعی» دوستانه ازشون خواست که این کار را نکنند به صورت گروهی در دفاع از کار خود برخواستند و کوتاه هم نیامدند! واقعا انتظار دیدن چنین صحنه‌ای از جانب کوهنوردان رو نداشتیم.

صبح روز صعود به قله

هنوز هوا تاریک است که حرکت خود را شروع می‌کنیم و در زیر آسمان پرستاره دماوند راهی قله می‌شویم.

تماشای لحظه طلوع آفتاب خواب از سرمان پراند. خورشیدی که این بار از فراز کوهستان البرز اوج می‌گرفت. امروز هوا عالیست!

وندالیسم در کوهستان‌های ایران بیداد می‌کند. از دیدن این یادگاری خیلی تعجب کردیم! از مهابادی‌های دوستدار طبیعت و کوهستان بعید بود.

دره یخار و عبور از بام برفی و یخچال عروسک‌ها

کم کم به یخچال‌های معروف دماوند و دره عمیق آن می‌رسیم. دره یَخار یکی از زیباترین مناظر طبیعی را پیش چشم ما به نمایش می‌گذارد.

در امتداد یخار، زیباترین دره‌ها دیده می‌شود که واقعا شگفت‌انگیز هستند. بدون شک یکی از دلایل زیبایی مسیر شمال شرقی، همین دره یخار است.

در مسیر شمال شرقی دماوند وقتی به بام برفی و یخچال عروسک‌ها می‌رسید، احتمال این که مسیر یخ‌زده باشد زیاد است.

برای عبور از یخچال‌ها باید احتیاط زیادی به خرج می‌دادیم به خصوص در این ساعت صبح که هوا بسیار سرد است. اگرچه عبور از یخچال‌ها زمان‌بر است اما به نظرم هم‌چنان صعود از جبهه غربی دماوند و به خصوص چندمتر قبل از قله، از همه مسیرها دشوارتر است.

تپه گوگردی دماوند، این بار بدون دود!

دیدن نمای تپه گوگردی از جبهه شمال شرقی، نزدیکی به بام ایران زمین را نوید می‌دهد. معمولا از این جبهه شما چالش زیادی با گوگرد ندارید.

و بعد از تپه گوگردی، خیلی زود کاسه وسیع قله دماوند را جلوی چشمانم دیدم. اینجا دقیقا بالاترین نقطه آتشفشان دماوند است.

امسال دماوند برای من حال و هوای دیگری داشت؛ دلم طاقت نیاورد و چشم‌ها را هم بی نصیب نگذاشت. ناب‌ترین جای ایران… پاک‌ترین نقطه زمین… عاری از همه زشتی‌ها و دورویی‌ها… میعادگاه همه عاشقان ایران…

دلم لرزید… دماوند فقط یک کوه نیست… می‌دونم که اینجا بودن سعادت می‌خواد… سپاس پروردگارِ این همه عظمت رو…

به یاد همگی دوستانی که دلشان با ما بود بر بام سرافراز ایران‌زمین اشک شوق ریختم و جاشون رو خالی کردم: کاوه فرزانه، یاسر پورصدری، مرضیه بنکدار، مژگان یوسف‌پور، علی حسینی، فرزانه عابدنیا، مهدی ساقی، آرزو احمدزاده، احد فتاحی، مژگان حسنی و ناصر میزبانی.

صعود به قله دماوند از پناهگاه تخت فریدون برای یک تیم نسبتا آماده حدود ۵ تا ۶ ساعت زمان می‌برد.

پاکسازی کاسه قله دماوند توسط پیشکسوتان

و چه لذتی داشت دیدن تلاش چند تن از کوهنوردان پیشکسوت وقتی که داشتند کاسه قله دماوند را از زباله و آلودگی پاکیزه می‌کردند. وای بر ما کوهنوردان که به خود اجازه می‌دهیم زباله‌های خود را بر دامان دماوند بزرگ برجای بگذاریم!

این صعود را به یاد و خاطره‌ی آرزو میرزایی (فعال محیط زیست و عکاس حیات وحش و طبیعت) برگزار کردیم.

آرزو، رفتن به مرز بی‌کرانه‌هاست؛ آرزو، رقصا رقص گلی‌ست شکفته بر تارک قله‌ها؛ آرزو می‌شکافد خاک را، می‌کارد دانه مهر را و در نسیم با دو کوه درخت می‌آید و می‌رسد به مهر جان‌ها… “کاوه فرزانه”

نصب یادبود بر روی قله و زخمی شدن دماوند

موضوع دیگری که روی قله دماوند توجهم رو جلب کرد، شیوع نوعی یادگاری‌نویسی فرهنگی در گوشه و کنار قله است. البته این عادتی است که از گذشته بوده اما با زیادشدن تعداد کوهنوردان، بیشتر به چشم می‌آید.

یادها و پیام‌ها خوبه اما آیا ما حق داریم هر کدام برای رساندن یک پیام و یا گرامیداشت یک عزیز، گوشه ای از پیکر کوهستان را زخمی کنیم؟

 فکرش رو بکنید در همین دماوند هر سال فقط ۱۰ گروه، انجمن یا فرد حقیقی بخواهند پیامی به دیگران بدهند.

با این وضعیت تا چند سال دیگه وقتی روی کاسه قله بریم دیگه سنگ‌های کهنسال دماوند را نخواهیم دید. به زودی تنِ دیو سر سپید زیر ده‌ها تندیس و نوشته پنهان خواهد شد.

کوهنوردان گروه‌های کوهنوردی عروج استان تهران، صنعت مس کرمان، پیشگام گرگان و بامدادان هم متاسفانه یادگارهایی بر پیکر دماوند بر جا گذاشته بودند.

بازگشت از قله دماوند به روستای ناندل

روز بعد از صعود قله، کوله‌ها را بستیم و در یک هوای عالی رو به پایین حرکت کردیم.

همنوردان عزیزی که در تیم صعود دماوند شمال شرقی حضور داشتند و به من افتخار هم‌نوردی دادند: حمید تجویدیان، محمد شاکری، سمانه آسایی، محمد والی‌نژاد، شادی گنجی، علی‌رضا مختار، آرش نقافی، محمود تمیمی، منیژه ناصری، ماهزاده نجار و پرویز شجاعی‌پارسا.

ارتفاع نقاط مهم مسیر شمال شرقی صعود به دماوند

ارتفاع نقطه شروع صعود دماوند در گردنه سر ۲۸۷۰متر، پناهگاه تخت فریدون ۴۳۸۸متر، بام برفی ۵۰۵۷متر و ارتفاع قله دماوند ۵۶۱۰متر است. حتما قبل از حرکت از شهر خود، وضعیت هوای قله دماوند رو در ارتفاعات مختلف چک کنید که از اوجب واجبات است.