باغ سنگی سیرجان
در میان دشت های اطراف سیرجان، باغی وجود دارد که همه فصل های سال میوه دارد و وزن میوه های آن گاهی به بیش از ۱۰ کیلوگرم می رسد!
اینجا اثری ماندگار و منحصر به فرد وجود دارد که هر بیننده ای را به تماشا فرا می خواند…
یک باغ سنگی در میان کویر سیرجان! باغی که همه چیز آن به دست یک پیرمرد ناشنوا و بی زبان ساخته شده است…
داستان باغ سنگی سیرجان: درویش خان اسفندیار پور پدیدآورنده این باغ بوده است که گفته می شود این مجموعه را در اعتراض به شرایط زندگی خود و نامساعد بودن وضعیت کشاورزی و قانون اصلاحات ارضی ساخته است…
وی تنه درختان را از روستاهای اطراف جمع آوری کرده و در زمین کاشته است. میوه این درختان سنگ است! سنگ های بزرگ و سنگین را سوراخ و با سیم و کابل از تنه درختان آویزان کرده است.
وقتی به این باغ می روید با استقبال خانواده درویش خان مواجه می شوید. فرزندان وی در باغ مجاور باغ سنگی زندگی می کنند و فرزند بزرگ وی محافظ باغ سنگی یادگار پدر است…
به گفته فرزند درویش خان تعداد درختان ۱۸۰ اصله بوده است که تعدادی از آن ها اکنون وجود ندارد و هر ساله بخشی از درختان از بین می رود!
درویش خان متولد سال ۱۳۰۳ بوده است و در سال ۱۳۸۶ چشم از دنیا فرو می بندد و در همان باغ سنگی خود برای همیشه آرام می گیرد…
پرویز کیمیاوی کارگردان شهیر ایرانی در سال ۱۳۵۵ فیلم باغ سنگی را با حضور خود درویش خان به عنوان بازیگر نقش اصلی و با حضور دیگر اهالی باغ سنگی می سازد…
نکته جالب اینجاست که فیلم باغ سنگی پرویز کیمیاوی جایزه خرس نقره ای جشنواره فیلم برلین را در سال ۱۹۷۶ از آن خود کرده است…
عصای درویش خان
خلاصه داستان فیلم باغ سنگی بدین شرح است: درویش خان، مردی کر و لال است که با خانواده اش از طریق شبانی در صحرا زندکی می کنند…
روزی درویش خان در صحرا می آرامد و خواب نما می شود. پس از بیدار شدن تخته سنگ عجیبی را زیر سر خود می بیند و آنرا به خانه می برد و به درختی می آویزد. درویش خان، روزهای بعد، قطعه سنگ های دیگری می یابد. با سیم های تلگراف سنگ ها را به درخت های اطراف چادرش آویزان می کند…
به زودی باغی از سنگ در اطراف چادر برپا می شود. مردم از روستاهای دور و نزدیک برای تماشا و تبرک و بستن دخیل به باغ سنگی می آیند. همسر درویش خان از مردم در ازای آمدن به باغ سنگی پول و هدیه مطالبه می کند، و با طمع ورزیهایش زندگی درویش خان را برمی آشوبد!
مسیر دسترسی به باغ سنگی سیرجان: حدود ۴۵ کیلومتری شرق سیرجان در جاده بافت، بعد از بلورد، حیدرآباد و میاندوآب تابلوی بزرگی در کنار جاده ورود شما را به منطقه نمونه گردشگری باغ سنگی خوش آمد می گوید.
در اطراف باغ سنگی سیرجان، زنبورخوارها و پرندگان شکاری زیادی دیده می شود…
در هنگام بازدید از باغ سنگی مراقب درختان و میوه های آن یعنی سنگ ها باشید و به آن ها دست نزنید. این باغ یک اثر هنری است که نیاز به مراقبت دارد تا برای نسل های آینده نیز باقی بماند…
مزار درویش خان در کنار باغ سنگی اش!
اکنون باغ سنگی سیرجان یکی از جاذبه های منحصر به فرد ایران و خاص در دنیا می باشد که گردشگران را به سمت خود می کشاند…
به جز باغ سنگی درویش خان، آرامگاه شاه فیروز، قلعه سنگ سیرجان، یخدان دو قلوی سیرجان، بادگیر چپقی، کفه نمک سیرجان، عمارت سعید نیا، کاروانسرای پاریز، کاروانسرای آقا ابراهیم، بازار قدیم و آرامگاه میرزبیر از دیگر جاذبه های گردشگری سیرجان می باشد…
بر روی سنگ قبر درویش خان اسفندیار شعر زیر نوشته شده است:
رهرویی دردآشنا دیدم که هستی باخته بعد عمری رنج و محنت باغ سنگی ساخته
میوه های آن درختان سنگ های گونه گون با دو صد خون جگر بر رشته ای افروخته
باغ سنگش را دگر ظالم نمی گیرد از او با چنان امید او این چنین ساخته
