طبیعت گردی

تونل کوهرنگ و چلگرد برفی در زمستان

چلگرد یکی از پربرف‌ترین شهرهای ایران است که در دامنه شمالی زردکوه بختیاری جا خوش کرده است. این شهر و تونل معروفش که به تونل کوهرنگ شهرت دارد، تامین‌کننده آب یکی از مهم‌ترین رودهای ایران است.

طبیعت برفی کوهرنگ

تونل کوهرنگ کجاست؟

مسیر دسترسی به تونل کوهرنگ از اصفهان و شهرکرد می‌گذرد. بعد از آن باید راهی سورشجان و فارسان شوید و نهایتا راه چلگرد یا کوهرنگ را در پیش بگیرید.

جاده برفی کوهرنگ

با دور شدن از شهرکرد، کم‌کم زمستان روی دیگر خود را به ما نشان می دهد. حجم بالای برف کنار جاده، تابلوها را پوشانده و نمایی جذاب و البته ترسناک به آن داده است.

نوشته های مشابه

تابلوی رانندگی زیر برف

بزرگ‌ترین سرسره برفی ایران!

چشمه کوهرنگ که با نام تونل کوهرنگ هم شناخته می‌شود در زمستان چهره متفاوتی پیدا می‌کند و در بیشتر مسیر خود، مخلوطی از یخ و آب است. به همین دلیل سفر زمستانی به کوهرنگ و چلگرد کاملا متفاوت با چهره بهاری چشمه کوهرنگ است.

جاده برفی کوهرنگ

این نما شبیه به یک سرسره بسیار بزرگ برفی است که البته فقط میشه نگاهش کرد و قابل استفاده نیست.

چلگرد برفی

کوهرنگ، سرچشمه زاینده رود

آب فروان چشمه کوهرنگ، از سرچشمه توسط تونل‌های بزرگ مصنوعی به سمت چلگرد هدایت می‌شود.

برف کوهرنگ

چشمه کوهرنگ در اصل یکی از تامین‌کننده‌های آب رود کارون بوده اما از آن‌جایی که مرکز ایران و به خصوص اصفهان از گذشته مشکل کمبود آب را داشته است، از قرن‌ها پیش و در زمان صفویان، حکومت مرکزی ایران در فکر انتقال بخشی از آب کارون به زاینده‌رود بوده است.

رودخانه زاینده رود

سرانجام این طرح در سال ۱۳۳۲ و پس از پنج سال تلاش جهت احداث تونل کوهرنگ به بهره‌برداری رسید. بعد از آن تونل دوم و در سال‌های اخیر، تونل سوم کوهرنگ نیز به این مجموعه اضافه شد تا آب کارون به استان‌های یزد و کرمان هم هدایت شود.

اسکناس ۵۰ ریالی
عکس تونل اول کوهرنگ بر پشت اسکناس پنجاه ریالی پهلوی

کوه‌های پربرف بختیاری در کوهرنگ و چلگرد، منشأ شاهرگ‌های نجات ایران از کم‌آبی هستند. بر این اساس می‌توان گفت چشمه کوهرنگ یکی از سرچشمه‌های اصلی زاینده رود است و البته نقش بسیار مهمی در زندگی میلیون‌ها نفر در مرکز ایران ایفا می‌کند.

حاشیه زاینده رود
عبور از کنار زاینده‌رودی که در اینجا آب دارد

چشمه و تونل‌ کوهرنگ

تونل شماره یک کوهرنگ در شهر چلگرد واقع شده و از ورودی شهر کاملا مشخص است. چلگرد رو بسیار دوست دارم چرا که هنوز چهره شهری به خود نگرفته و به شما فرصت می‌دهد با طبیعت ناب سرزمین چهارمحال و بختیاری را حس کنید.

کوه پربرف زردکوه

راهی سرزمین چهارمحال و بختیاری شده‌ایم و ساکنان چقا و دبیت و نمدپوشش را به تماشا می‌نشینیم و البته از مصاحبت با آن‌ها لذت می‌بریم.

چقا و دبیت بختیاری

تفرجگاه زمستانی کوهرنگ

سفر زمستانه به چلگرد علی‌رغم دردسرهایش، جذابیت زیادی دارد و یک سفر برفی به تمام معناست. در زمستان حتما باید با آمادگی کامل خودرو و تجهیزاتی مانند زنجیر چرخ در این جاده تردد کنید و البته لباس گرم مناسب به همراه داشته باشید.

پیست اسکی کوهرنگ

دود و قلیان هیچ‌گاه از ما ایرانی‌ها دور نمی‌شود و این را تاریخ گواهی می دهد.

قلیان در برف

اسم سوپری رو ببینید تو رو خدا! آدم لذت می‌بره از این همه ذوق… «براَفتو» در گویش بختیاری که معنیش هم مشخصه: جلوی آفتاب.

قلیون فروشی برافتو

 

برف بازی در پیست اسکی کوهرنگ چلگرد

پیست اسکی کوهرنگ یکی از پربرف‌ترین پیست‌های کشور است که روزهای زیادی از سال فعال است. ماشین برف‌کوب در پیست اسکی کوهرنگ، امکان اسکی را برای علاقمندان فراهم می‌کند.

ماشین برف کوب پیست اسکی

در کوهرنگ، بازار تویوب سواری حسابی داغه حتی داغ‌تر از اسکی! البته تویوب سواری خطرات خودش رو همیشه داره و به هیچ وجه توصیه نمی شود!

تیوب سواری کوهرنگ

فکر کنید جایی این همه برف باشه و مردم بشینن تو خونه و استفاده نکنن! امکان نداره.

تفریح مردم کوهرنگ

از خشک شدن چشمه کوهرنگ تا برف ۵ متری!

در پی خشکسالی و کمبود بارش در سال‌های گذشته، بارها و بارها صحبت از خشک‌شدن چشمه‌های با دِبی آب بالای کوهرنگ شده است. موضوعی که حتی فکرکردن به آن وحشتناک است و باعث ایجاد یک بحران ملی در شهرهای مرکزی ایران می‌شود.

جاده برفی کوهرنگ

خوشبختانه بارش برف سنگین در زمستان ۱۴۰۱ در این منطقه امیدها را به کوهرنگ و سرزمین بختیار بازگرداند. علی‌رغم سختی‌های زیادی که این برف سنگین در بهمن ۱۴۰۱ برای مردم کوهرنگ و چلگرد به وجود آورد امیدوارم که بهار و تابستان خوبی در پیش داشته باشند.

برف سنگین کوهرنگ

علاوه بر مجموعه تونل‌های کوهرنگ، آبشار شیخ علیخان و تفرجگاه‌های تابستانی زردکوه، از جمله دیدنی‌های شاخص شهرستان چلگرد است.

محمد گائینی

اینجا تلاش می‌کنم بخشی از مشاهدات خودم رو با شما درمیون بذارم. معتقدم که هر آن‌چه ثبت بشه و با دیگران به اشتراک گذاشته بشه، ماندگار میشه و «ایران را بگردیم...» بهانه‌ایست برای این که تنبلی رو کنار بذارم و بیشتر بخونم و بیشتر بنویسم.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

این سایت از اکیسمت برای کاهش هرزنامه استفاده می کند. بیاموزید که چگونه اطلاعات دیدگاه های شما پردازش می‌شوند.

همچنین ببینید
بستن
دکمه بازگشت به بالا